Stolperstein door Klara Smeets

op de plek waar deze steen spreekt

krijgt een mens zijn wezen terug

uit de letters van zijn naam

herrijzen stofloos stil zijn benen

armen, handen, zijn gelaat

alsof hij hier ineens weer staat

alsof hij na te zijn verdreven

eindelijk terugkeert naar de plaats

waar zijn alles achterbleef

zonder het te weten

en tenslotte deed een nieuwe tijd

zijn bestaan vergeten

tot vandaag hem bij ons terugbrengt

een mens die moest verdwijnen

verschijnt in dit herdenken

 

Klara Smeets